Onderstaand verhaal werd ons enige dagen geleden toegezonden door een
alleenstaande moeder die gewoonweg haar kind terug wil. Ze schrijft: '… er gebeurde niets'… Typisch BJZ: een gezond kind uit huis plaatsen en, ondanks de wettelijke taak 'hulp en ondersteuning bij de opvoeding' te geven doet men geheel NIETS!
alleenstaande moeder die gewoonweg haar kind terug wil. Ze schrijft: '… er gebeurde niets'… Typisch BJZ: een gezond kind uit huis plaatsen en, ondanks de wettelijke taak 'hulp en ondersteuning bij de opvoeding' te geven doet men geheel NIETS!
Ook de normen van de eigen beroepsorganisatie, nu 'Jeugdzorg Nederland' geheten, waar volgens hun eigen 'Deltamethodiek gezinsvoogdij' de taak van de gezinsvoogd is: 'zet lijnen uit om de redenen tot UHP weg te nemen en te werken aan thuisplaatsing'… ook dat gebeurt geheel niet.
Een blik op de 'Normbedragen jeugdzorg' (hfdst. 9 'Nico Mul's link') zegt genoeg over hoeveel 'omzet' men hierdoor gegenereerd. En doet BJZ langere tijd niets, dan volgt een jaar extra beloning voor de OTS alleen al ca. 8000 €… mooie beloning voor NIETS doen (behalve een zogenaamd indicatiebesluit schrijven met 'moeder is pedagogisch onvaardig' / 'niet leerbaar' en 'hulp in de thuissituatie is niet mogelijk (enz. enz.)
Ik raad moeder ten sterkste aan: zoek zelf een echte pedagoog of psycholoog die u onderzoekt op uw pedagogische vaardigheden (en eventueel 'intellect', 'leerbaarheid' en 'borderline', om daar ook voor eens en voor altijd van af te zijn!) en doe een 'verzoek thuisplaatsing onder veiligheidswaarborgen van de Signs of Safety-methodiek' . Zie verder blz. 20 van mijn 'Nico Mul's link' hier naast!
Wat is er tegen om VEILIG een kind weer thuis te plaatsen? Legt u dat eens uit BJZ of BJAA, LdH, SGJ, WSG?!
Lees het verhaal en huiver: (let wel: MOEDER heeft het 'ouderlijk gezag'!)
Als ik de pleitnota van advocatenkantoor Wagenaar lees, lopen mij de rillingen over de rug.
Mijn dochtertje is vorig jaar uit huis geplaatst, ik heb haar 7 weken bij me mogen hebben, waarvan 1 week in het Radboud Nijmegen en 1 week in diepe rouw gedompeld.
Mijn dochter werd 13 juni 2012 geboren, precies een maand later 13 juli 2012 kwam mijn vader te overlijden. Op 2 augustus 2012 werd met veel bombarie mijn meisje uit huis geplaatst.
Ik zal niet in te juiste woning wonen, woning door hulp van bemoeizorg Barneveld gekregen (kamer in bedrijfspand), ook zou ik een borderline hebben volgens BJZ, ik was zorgmijdend volgens hen.
Ik ging naar al mijn ziekenhuisafspraken tijdens mijn zwangerschap, en ging naar het consultatiebureau. Ik kreeg een vorm van Icare aangeboden, die heb ik vriendelijk afgewezen, omdat ik niet voldoende begrip kreeg tijdens het overlijden van mijn vader.
Toen had BJZ natuurlijk volgens hen geen zicht meer op alles, en besloten zij tot een UHP. Ik ben bij mijn moeder gaan wonen, de woonsituatie is stukken verbeterd, ook heb ik, omdat de rechter dat vroeg, een psychologisch onderzoek gedaan.
Conclusie: ik heb geen borderline. En tot mijn verbazing zegt BJZ: "We hebben niks aan het PO gehad, want pedagogische vaardigheden komen daar niet in naar voren." Ik ben bij psychologen en maatschappelijk werk geweest. Ik hoefde niet in behandeling, want ze zagen daar geen reden toe.
Een jaar verder
Een jaar verder
Als moederinstinct geleerd moet worden, waarom is het dan geen vak op school?
Ik krijg ook de kans niet om het te laten zien, dat ik voor mijn kind kan zorgen. Ze willen de UHP nu gaan verlengen.
Ik heb alles gedaan wat ze wilde, en toch krijg ik mijn dochtertje niet terug.
Als ik bepaalde dingen vraag aan de gezinsvoogd, word er met er gevoelloos mee om gegaan en gewerkt. Mijn vraag onlangs was, om op 13 juni mijn dochtertje de hele dag bij me te mogen hebben. Toen kwam het antwoord: ik krijg 2 uurtjes met mijn dochtertje. Zij hebben de regie in handen, niet jij als moeder. Mochten er nog mensen die mij raad kunnen geven in het volgende proces, heel graag. Ik ben alleenstaande moeder, en vind deze strijd zó onterecht.
Martina
Nico Mul
0 comments:
Post a Comment