Nico Mul
17 mei 2013
Kindergeneeskunde uit basispakket
De kindergeneeskunde gaat in 2015 uit het basispakket van de zorgverzekering. Volgens de regering kan de zorg beter en efficiënter geregeld worden door de gemeenten. Daarom is bij deze overheveling naar de gemeente meteen een forse bezuiniging ingeboekt.
Vermoedelijk hebt u bovenstaande met ongeloof gelezen. Dat is terecht. Het is niet waar.
Maar als we kindergeneeskunde vervangen door jeugd geestelijke gezondheidszorg (ggz) dan is het wel waar. Als de nieuwe jeugdwet aangenomen wordt althans. Maar heel weinig mensen weten dat Nederland als enig westers land van plan is jeugd-ggz in te richten als een gemeentelijke voorziening. Dat is ook ongelofelijk, maar wel waar. U leest het goed.
Jeugdwet
Er wordt geen half werk voorgesteld. De volledige jeugd-ggz gaat uit het basispakket. Stoornissen uit het autistisch spectrum, anorexie, ADHD, Gilles de la Tourette, angststoornissen, depressies, obsessief-compulsieve problemen, gedragsstoornissen. Allemaal in een klap uit het basispakket als je jonger bent dan 18 jaar.
De 250.000 kinderen die onder behandeling zijn bij de jeugd-ggz en hun ouders zijn straks afhankelijk van toestemming van de gemeente en van hoe de gemeente de zorg geregeld heeft. Als de gemeente het geregeld heeft, want een gemeente is niet verplicht het geld wat ze ervoor krijgen uitsluitend hieraan te besteden.
De doelstellingen van de jeugdwet zijn minder onnodige inzet van dure specialistische hulp, betere samenwerking, minder medicalisering en kostenbesparing. Prima doelstellingen allemaal. Maar dat deze doelstellingen gehaald worden op deze manier is gebaseerd op niets anders dan (soms ook nog onjuiste) aannames en naïef optimisme. Als we maar niet te moeilijk doen en te zware hulp inzetten dan kan het allemaal goedkoper, beter en efficiënter.
Veronderstellingen
Bij een megaoperatie als dit is kennelijk geoorloofd om je te baseren op totaal niet onderbouwde veronderstellingen. En dat geldt niet alleen voor de veronderstelde oplossing maar ook voor het veronderstelde probleem. Zo horen we bijvoorbeeld steeds maar weer het voorbeeld van het multiprobleemgezin met tien hulpverleners. Maar dat is binnen de jeugd-ggz een uitzondering. Je kunt een heel beleid toch niet baseren op incidenten?
Ook de veronderstelling dat medicalisering een deel van het probleem betreft en dat er veel meer bereikt kan worden met eigen kracht en opvoedingsondersteuning is totaal niet onderzocht. Zeker is in elk geval dat je hierover geen algemene uitspraken kunt doen.
Verontrustend
Uit de kwantitatieve genetica is wel duidelijk geworden dat de invloed van de omgevingsfactoren (waaronder opvoeding) bij het ontstaan van psychische aandoeningen een veel kleinere rol spelen dan lange tijd is aangenomen. En dan zijn er per aandoening ook nog eens grote verschillen. Bij een psychose of bij autisme spelen erfelijke factoren een hele grote rol en kan aankomen met opvoedingsondersteuning ronduit gevaarlijk zijn. In dat opzicht is verontrustend dat het woord diagnostiek in de hele wet niet meer dan precies één keer voorkomt.
Als dit alles geen wet betrof maar een onderzoeksvoorstel dan was er geen medisch ethische commissie die er zelfs maar naar zou willen kijken, geen wetenschapper die zijn naam eraan zou willen verbinden en geen instantie die er geld voor beschikbaar zou stellen. Zelfs nog niet als kleine pilotstudie. Maar als het gaat om de ombouw van een heel systeem dan kan je kennelijk volstaan met wat algemene veronderstellingen.
De kinderombudsman sprak recent van een ramkoers. Geen multinational zou een dergelijke megaoperatie op deze manier aangaan.
Politiek
Kinderen met psychische aandoeningen en hun ouders ontmoeten nu al vaak onbegrip in hun omgeving en krijgen niet het medeleven dat ze verdienen. Ik ben er erg bang voor dat deze kinderen straks ook niet meer de diagnostiek en de behandeling krijgen die ze nodig hebben.
Tot nu toe is de politiek niet gevoelig voor deze kritiek. In een laatste wanhoopspoging is er een petitie www.petitiejeugdggz.nl gestart die inmiddels al door 16.000 mensen is getekend. Ik denk, dat dat er veel meer zouden zijn als er meer bekend was wat de gevolgen zullen zijn van de nieuwe wet jeugdhulp. Zolang de wet nog niet is aangenomen hoop ik dat het inzicht zal doorbreken dat het beter is ten halve te keren dan ten hele te dwalen.
De geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jeugdigen behoort geen gemeentelijke voorziening te worden.
Reacties:
"Menno,
Het woordje diagnostiek komt in de wettekst zelfs helemaal niet voor, tenminste niet in de versies die ik heb gezien.
Alleen in de Memorie van Toelichting wordt het een keer gebruikt. Maar daar wordt het in verband met de behandeling na kindermishandeling gebruikt en gaat het niet over de diagnostiek zoals die in de jeugd-GGZ veel meer wordt gedaan, nl. het onderzoeken of er sprake is van een psychiatrische stoornis."
Het woordje diagnostiek komt in de wettekst zelfs helemaal niet voor, tenminste niet in de versies die ik heb gezien.
Alleen in de Memorie van Toelichting wordt het een keer gebruikt. Maar daar wordt het in verband met de behandeling na kindermishandeling gebruikt en gaat het niet over de diagnostiek zoals die in de jeugd-GGZ veel meer wordt gedaan, nl. het onderzoeken of er sprake is van een psychiatrische stoornis."
0 comments:
Post a Comment