Iedere liefhebbende ouder zou willen dat een kind optimaal opgroeit, met LIEFDE, AANDACHT en ZORG!
Eigenlijk is die bovenstaande regel overbodig.... Soms worden er echter zorgen geconstateerd. Om die reden heeft men allerlei instituten bedacht, waaronder de Raad voor de Kinderbescherming, Jeugd GGZ, BJZ, Jeugdgezondheidszorg, consultatiebureau's enz enz.
Internationaal is ons recht op gezinsleven en de 'onschendbaarheid' daarvan vastgelegd in art. 8 EVRM.
Feit is dat er wel eens signalen zijn die zorgen oproepen over de goede verzorging van kinderen, dan wel van problemen in gezinnen. Om die 'signalen' op te sporen worden diverse middelen ingezet, zoals het AMK waar mensen anoniem zorgen over kinderen kunnen melden, BJZ, de leraren en consultatiebureaus en niet te vergeten artsen, die binnenkort geacht worden meldingen te doen van 'kindermishandeling' als u zich meldt met uw kind bij de SEH van ziekenhuizen.
De wetgever heeft het volgende model bedacht: zijn er signalen, dan maakt een instantie een rapport op over de zorgen. Deze doen een verzoek aan de kinderrechter om te mogen ingrijpen en dan wordt een onder toezicht stelling uitgesproken. De instantie mag dan met beschikking van een rechter, ingrijpen in uw gezinsleven.
De wettelijke plicht van die instantie, nu BJZ, is volgens art. BW 1: 257, 'hulp en ondersteuning bij de opvoeding'.
Tot zover gaat het goed. En dan?
Zijn de problemen van huishoudelijke aard? U zou een huishoudelijke hulp kunnen verwachten. De 'hulp van BJZ'
BJZ maakt hierna een indicatiebesluit voor UHP. U krijgt kort voor een zitting dit stuk, samen met een samenvatting van welke 'hulp' er geweest is. U ziet, in dit voorbeeld, dat u nu 'chronisch depressief' geworden bent en de kleine zorgen over uw kind 'ernstige zorgen' zijn en dat daar ook de zin in staat: 'hulp in de thuissituatie bleek niet mogelijk' (vaak een pertinente leugen, maar deze LEUGEN MOET, anders mag de rechter geen UHP uitspreken op grond van art. 4 van het Uitvoeringsbesluit bij de Wet op de Jeugdzorg)
Of uw kinderen ooit thuis komen is maar de vraag en afhankelijk van het vinden van een rechter die wél kijkt naar de échte feiten, dan wel u als ouder serieus neemt. Die strijd kan jaren duren.
Voorbeelden te over, zie de diverse verhalen op www.jeugdzorg-darkhors.blogspot.nl of zoek eens 'BJZ' in www.youtube.com. U krijgt uw kinderen vaak weinig en soms zelfs geheel niet te zien. Na een jaar of 2-3 volgt de procedure voor 'ontzetting gezag' zodat u als ouder geheel bent afgeschaft. O nee, u moet leren 'ouder op afstand' te worden.
Eigenlijk is die bovenstaande regel overbodig.... Soms worden er echter zorgen geconstateerd. Om die reden heeft men allerlei instituten bedacht, waaronder de Raad voor de Kinderbescherming, Jeugd GGZ, BJZ, Jeugdgezondheidszorg, consultatiebureau's enz enz.
Onze wetgever heeft het recht en de plicht om kinderen op te voeden vastgelegd in art. BW 1:247.
Feit is dat er wel eens signalen zijn die zorgen oproepen over de goede verzorging van kinderen, dan wel van problemen in gezinnen. Om die 'signalen' op te sporen worden diverse middelen ingezet, zoals het AMK waar mensen anoniem zorgen over kinderen kunnen melden, BJZ, de leraren en consultatiebureaus en niet te vergeten artsen, die binnenkort geacht worden meldingen te doen van 'kindermishandeling' als u zich meldt met uw kind bij de SEH van ziekenhuizen.
De wetgever heeft het volgende model bedacht: zijn er signalen, dan maakt een instantie een rapport op over de zorgen. Deze doen een verzoek aan de kinderrechter om te mogen ingrijpen en dan wordt een onder toezicht stelling uitgesproken. De instantie mag dan met beschikking van een rechter, ingrijpen in uw gezinsleven.
De wettelijke plicht van die instantie, nu BJZ, is volgens art. BW 1: 257, 'hulp en ondersteuning bij de opvoeding'.
Tot zover gaat het goed. En dan?
De hulp komt.....
Verwacht mag worden, dat als de door de rechter verordende 'hulp' er moet komen, er met spoed iemand zich meldt aan uw voordeur met de vraag: 'waar kan ik mee helpen?' om dan een inventarisatie te maken van de problemen.
Zijn de problemen van huishoudelijke aard? U zou een huishoudelijke hulp kunnen verwachten.
Problemen met orde houden en onderlinge verhoudingen binnen het gezin? U zou een systeemtherapeut of gezinscoach kunnen verwachten.
Zijn er problemen die écht aan het kind liggen? Dan zou een onderzoek door een orthopedagoog-generalist of kinderpsychiater wenselijk zijn!
Helaas.....
De praktijk is helaas niet zo...U hoort na de rechterlijke uitspraak een hele tijd niets.... Dan meldt zich een persoon die zich voorstelt met 'ik ben uw gezinsvoogd' of degene noemt zich 'jeugdbeschermer'. Deze komt bij u thuis of nodigt u uit op zijn kantoor en gaat met u de 'zorgsignalen' bespreken. U wordt geacht 'open en eerlijk' te zijn. U vertelt zelfs de kleinste probleempjes waar u met uw kinderen tegen aan loopt. Het gesprek is meestal vriendelijk. U wordt gevraagd om machtiging te verlenen om informatie op te vragen bij huisarts, scholen en consultatiebureau en misschien wel bij andere hulpverleners. U wordt gevraagd uw handtekening te zetten op een blanco papier, onderaan...
Tot zover lijkt alles nog redelijk te gaan, maar...
Het 'hulpverleningsplan'
Volgens de wet komt er dan een 'hulpverleningsplan' binnen 6 weken bij u in de bus. Vaak duren die 6 weken wat langer...ik heb zelfs gehoord tot 8 maanden....
Als u het onder ogen krijgt, dan komt pas de schrik:
- Uw 'kleine zorgen' zijn opgeblazen tot enorme problemen.
- Uw openheid blijkt tegen u gebruikt te zijn. Als u bijvoorbeeld gezegd heeft 'word ik wat down van' dan wordt daarvan iets gemaakt als 'moeder is chronisch depressief'. (Enige jaren later staat er dan:'moeder lijdt aan chronische depressiviteit'....en dat zónder onderzoek door welke deskundige dan ook!)
- U blijkt opeens niet meer te beschikken over 'opvoedingsvaardigheden'.
- U blijkt ook 'niet leerbaar' te zijn als u bijvoorbeeld verteld heeft dat u voor bepaalde zorgen, buren en kennissen raadpleegt in plaats van de 'hulp door officiële (lees BJZ-gekoppelde) instellingen.
- Uw kinderen blijken opeens allerlei 'zorgtrajecten' nodig te hebben, wegens bijvoorbeeld kleine probleempjes die BZJ heeft uitvergroot. Voorbeeld: de school zegt: 'kind is soms wat druk en heeft soms wat extra aandacht nodig..' BJZ: school geeft aan dat kind een drukke leerling is die extra zorg behoeft....'
Gezien het 'hulpverleningsplan' waar u zichzelf en uw kind geheel niet in terug kent, dient u de hulp te accepteren. Uw kind moet bijvoorbeeld naar 'buitenschoolse opvang', of moet naar een zorginstelling als 'Talent' of 'Bodaerdcentrum'....
Als u de zorg weigert en constateert dat het uw kind slechter af gaat na de 'hulp', heeft BJZ geen oren naar uw klachten. U wordt beschouwd als 'zorgweigeraar' als u uw kind beschermt tegen de hulpverleners. Als u zélf een echte deskundige uw kind laat onderzoeken, dan wordt dit onderzoek genegeerd door BJZ. Men weigert met u in gesprek te gaan over andere behandelingen en er wordt gedreigd met UHP....
BJZ vraagt vervolgens een uithuisplaatsing aan bij de kinderrechter.
Het 'Indicatiebesluit tot UHP'
BJZ maakt hierna een indicatiebesluit voor UHP. U krijgt kort voor een zitting dit stuk, samen met een samenvatting van welke 'hulp' er geweest is. U ziet, in dit voorbeeld, dat u nu 'chronisch depressief' geworden bent en de kleine zorgen over uw kind 'ernstige zorgen' zijn en dat daar ook de zin in staat: 'hulp in de thuissituatie bleek niet mogelijk' (vaak een pertinente leugen, maar deze LEUGEN MOET, anders mag de rechter geen UHP uitspreken op grond van art. 4 van het Uitvoeringsbesluit bij de Wet op de Jeugdzorg)
U krijgt nauwelijks de kans om het tegendeel van de beschuldigingen in te brengen bij de rechter, want deze beschouwt u immers als 'pedagogisch onmachtig' en als een 'falende ouder'... De rechter spreekt een machtiging tot UHP uit.
De uithuisplaatsing
De dag dat de uitspraak van de rechter zal komen is vaak een nachtmerrie: als uw kinderen op school zijn, komen ze niet meer thuis. Er verschijnen minstens 2 politiemensen bij u aan de deur, om te vertellen dat uw kinderen van school opgehaald zijn op last van de rechter....
Zijn uw kinderen nog te jong en thuis, dan komen er minstens 4 mensen: 2 man politie en 2 BJZ-medewerkers. U wordt verzocht uw kind mee te geven, desnoods rukken ze het met geweld weg...
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/03/hartverscheurend-politie-en-jeugdzorg.htmlU krijgt een verbod tot enig contact met uw kinderen en het adres waar de kinderen heen gaan wordt u niet verteld. Het 'crisispleeggezin' wordt wijsgemaakt dat uw kinderen 'ernstig mishandeld' dan wel 'ernstig verwaarloosd' zijn en dat zij nu moeten zorgen dat de kinderen goed verzorgd worden, omdat de ouders hierin faalden... Uw kinderen moeten op de eerste plaats 'hechten in het pleeggezin' voor een 'voorspoedige ingroei'....
Als men vooral niets doet om een terugplaatsingstraject te starten (overigens ook een wettelijke taak van BJZ: aangeven wat er moet gebeuren om de kinderen weer met hun ouders te herenigen, c.q. het gezin te herstellen) hebben tegenwoordig pleegouders een 'blokkaderecht': zij kunnen, via de rechter, verhinderen dat de kinderen terug gaan naar de echte ouders!
Of uw kinderen ooit thuis komen is maar de vraag en afhankelijk van het vinden van een rechter die wél kijkt naar de échte feiten, dan wel u als ouder serieus neemt. Die strijd kan jaren duren.
Voorbeelden te over, zie de diverse verhalen op www.jeugdzorg-darkhors.blogspot.nl of zoek eens 'BJZ' in www.youtube.com. U krijgt uw kinderen vaak weinig en soms zelfs geheel niet te zien. Na een jaar of 2-3 volgt de procedure voor 'ontzetting gezag' zodat u als ouder geheel bent afgeschaft. O nee, u moet leren 'ouder op afstand' te worden.
WAAR gaat het nu écht mis??
De wetgeving is niet zo slecht: de wetgever heeft het goed bedoeld: hulp als die noodzakelijk geacht wordt. Alleen 'inbraak' binnen een gezin als de rechter dat toetst en uitspreekt. Die 'hulp' die zou moeten komen, komt vaak geheel niet, wel de ene na de andere 'jeugdzorg-interventie' of 'zorgtraject'. Naar ouders luisteren en deze serieus nemen is al helemaal niet aan de orde. U bent immers 'falende ouder', naar zowel het oordeel van BJZ als van de rechters.
De KOSTEN... 'geld speelt geen rol'
Menigeen zal beamen dat het 'belang van het kind' voorop moet staan en niet de kosten. Toch schijnt er voor de jeugdzorg-industrie een bijna onbeperkte bron te zijn, die zelfs voor BJZ-bestuurders salarissen en bonussen oplevert tot ver boven de 'Balkenende-norm'.
Wat levert bijvoorbeeld een OTS op voor BJZ? Wat een 'zorgtraject'? Ik geef nu eens geen fantasie-getallen, maar verwijs naar de wetgeving: 'Normbedragen jeugdzorg' en kijkt u zelf maar, vooral naar art. 4 en 6-7!
De pleegzorg pikt ook een graantje mee, zie hier de bedragen die een pleeggezin krijgt, een artikel uit de officiële Staatscourant.
Het kan nog duurder: mochten ze uw kinderen 'inhuisplaatsen' (dat is uit uw huis bij een ander!) in een 'gezinshuis' dan kost dit de overheid maar liefst 36.000 €/jaar aan de 'gezinshuisouders'.
Het houdt niet op: hier boven komen nog de kosten voor alle 'jeugdzorg-interventies' dan wel 'trajecten' genoemd en de kosten voor advocaten, rechtszaken, salaris van rechters en niet te vergeten de vele reiskosten.
U als ouder blijft niet alleen emotioneel geruïneerd, doch ook financieel kaalgeplukt achter: u moet immers ook nog de 'LBIO-bijdragen' betalen, omdat u niet in staat bent zelf voor uw kinderen te zorgen.
U als ouder blijft niet alleen emotioneel geruïneerd, doch ook financieel kaalgeplukt achter: u moet immers ook nog de 'LBIO-bijdragen' betalen, omdat u niet in staat bent zelf voor uw kinderen te zorgen.
Hoe kan het anders?
Het zou juist goed zijn als de RECHTER (op aanvraag van de RvdK als er échte 'zorgen' zijn!) op de eerste plaats aan 'waarheidsvinding' gaat doen door bij tussen-uitspraak bijvoorbeeld een 'systeemtherapeut' of andere deskundige onderzoeker aan te stellen, die éérst inventariseert en aan de rechter terug rapporteert en dan:
- Bij lichte huishoudelijke problemen ouders dringend adviseert om zich bij te laten staan door vrijwilligers op ouder-ouder niveau. (voorbeeld: 'Home-Start / er zijn meerdere soortgelijke organisaties.)
- Bij huishoudelijke of ordeproblemen een systeemtherapeut aanstelt, die het gezin bijstaat in het op orde brengen van het huishouden.
- Bij het constateren van kind-gerelateerde problemen kinderen verwijst naar een orthopedagoog-generalist, naar keuze van de ouders (dan wel in overleg met hun huisarts) die direct goed onderzoek doet én behandeling kan instellen.
Wat is hier het voordeel van?
- Waarheidsvinding, zowel door rechters als door deskundigen staat bovenaan.
- Ouders en kinderen worden serieus genomen.
- Ouders én kinderen krijgen de hulp die zij wensen.
- Er wordt direct goed onderzoek gedaan door echte, (BIG-) geregistreerde, deskundigen
- Het hele juridische traject wordt grotendeels uitgespaard.
- Er zullen méér gezinnen in stand blijven.
- Er is géén perverse financiële prikkel om onnodig veel hulptrajecten in te zetten of aan te sturen op uithuisplaatsing.
- Geheel BJZ kan worden opgeheven, met de bijgaande besparingen van enkele miljarden euro's.
Conclusie
Hierboven is geïllustreerd waar het mis gaat. Dit is niet van vandaag of gisteren, maar al tientallen jaren aan de gang, ook immers bij de met andere namen te noemen voorgangers van BJZ, zoals JAC en MOB.
De Raad voor de Kinderbescherming heeft de wettelijke taak kinderen te beschermen. De Raad is evengoed bevoegd om aan de rechter te verzoeken om te mogen ingrijpen in gezinnen. Zodoende zou de Raad zijn taak kunnen doen, zoals hierboven geïllustreerd: de Raad doet bij de rechter een verzoek tot 'hulp en ondersteuning' van een gezin en zorgt dan dat die hulp er ook werkelijk komt met respect voor de ouders.
Voor het overige is het wenselijk als ouders juist direct en dan via de huisarts toegang krijgen tot deskundigen als orthopedagoog en kinderpsycholoog / psychiater. Deze deskundigen worden juist door het huidige BJZ geweerd en soms wel buiten spel gezet, ten faveure van de 'ketenpartners' en hun 'jeugdzorg-interventies'.
Het overduidelijke falen van een instantie als BJZ, waar menig rapport over geschreven is, met als meest schokkende en recente het rapport Samson (waar ook nog de meest negatieve zaken uit weggelaten zijn....'omdat BJZ er anders zo slecht van af zou komen...'), is het nu zaak over te gaan tot de enige juiste maatregel: deze al meer dan 40 jaar falende organisatie gewoonweg OPHEFFEN...
Treurig dat nu juist bij de 'transitie van de jeugdzorg' de gemeenten alleen en uitsluitend in gesprek gaan met de 'zorgaanbieders' en OUDERS weer BUITEN SPEL staan.
BJZ: OVER en SLUITEN dus!
P.S. Jammer dat ca. 95 % van de mensen dit niet geloven... tot dat deze zélf te maken krijgen met 'jeugdzorg', en dat kan sneller dan men denkt!
Nico Mul, schrijvend uit 19 jaar ervaring....
0 comments:
Post a Comment